Twan en Els kijken terug op buurtsuper ‘van Diek’

BEERS | Twan en Els van Dijk runden vele jaren de bakkerij en buurtsupermarkt in Beers. We kijken met hen terug op die tijd, zittend in de serre van hun woonhuis vlak achter de winkel.

Door Ans Stoub

Twan blikt bij het begin van het gesprek in de korte termijn terug: “Het is in augustus al weer vijf jaar geleden dat we stopten! Dat is hard gegaan, en we hebben ons geen moment verveeld. Het was heel leuk dat er zoveel mensen op onze laatste dag afkwamen.”

Allereerste begin
“In 1947 kocht mijn vader de bakkerij van Hendrik Kersten voor zesduizend gulden. Er waren in die tijd drie bakkers in het dorp. Het gezin woonde boven de bakkerij annex buurtwinkel. Mijn drie zussen hielpen, tot hun trouwen, net als ik daarin ook van jongs af aan. Op mijn twaalfde ging ik naar de bakkersschool in Nijmegen maar op een gegeven moment werd ik daar weggestuurd en heb ik de opleiding in Wellerlooi afgemaakt”, dat laatste vertelt Twan met een twinkeling in zijn ogen.

Vanaf zijn 13e jaar bezorgde Twan brood in Vianen op 120 adressen en later ook wel in Haps. Toen hij het bakken van zijn vader overnam deed hij dat als hij daar klaar mee was. Dat is hij blijven doen maar op het laatst niet meer iedere dag. Twan: “De bakkerij is door mijn vader niet alleen verbouwd. In 1968 brandde van zondag op maandag de bakkerij af doordat de oven niet goed uitgezet was. Dankzij een oplettende buurvrouw zijn we gered! En de bakkerij weer opnieuw opgebouwd.”

Start van Twan en Els 
In 1972 gaat Twan met vrienden naar de Hapse kermis en ontmoet op zondag een Cuijkse die daar met haar vriendinnen op stap is. Beide gaan, zonder dat ze dat van elkaar weten, op dinsdag nog een keer naar de kermis in de hoop die andere weer te zien. Dat lukt en na vijf jaar verkering trouwen ze in 1977. Els was destijds al zes jaar in Wijchen kleuterleidster met maar liefst 40 kleuters in de klas. Maar na het trouwen ging ze regelrecht de winkel in en woonden ze naast de zaak. In de loop der tijd werden de twee dochters, Noortje en Maartje geboren die beiden ook altijd goed meehielpen in de bakkerij en winkel. “Mijn ouders hebben op een gegeven moment de bungalow achter de bakkerij gebouwd en toen wij in 1985 de zaak overnamen zijn zij daar gaan wonen. Helaas maar twaalf jaar doordat mijn moeder aan borstkanker overleed en mijn vaders gezondheid kort daarna slecht werd en hij ook stierf.”

Jaarlijkse hoogtepunten
De Oliebollentijd en de 4-daagse vrijdag als flappenbakker waren altijd de mooiste periodes van het jaar. De 4-daagse donderdagnacht was het hele gezin vanaf 4 uur in touw om 5000 appelflappen te bakken. “De mensen kwamen speciaal voor ons even van het parcours af om in een van onze 500 stoelen van een appelflap te genieten. We hadden ook altijd soep, tomaten- of kippensoep. Onze schone WC zonder lange wachtrij werd ook zeer gewaardeerd. We kregen ook vaak kerstkaarten van mensen, ook nu nog”, vertelt Twan. “Harm Edens heeft in zijn tv-programma ook twee keer aandacht aan ons besteed en meegedraaid in de bakkerij, dat was heel leuk.” En, voegt Twan eraan toe: “Onze specialiteit was (en is) vanaf 1980 Beerse Koek. Ik heb even gezocht naar de juiste naam, zoals noten- of kersenkoek maar de naam Beerse Koek sloeg het beste aan. De huidige bakker heeft wel even tijd nodig gehad om hem net zo lekker te leren maken maar dat gaat helemaal goed nu.”

Er is meer dan werken
“Maar op een gegeven moment dacht ik: er is meer dan dag en nacht werken. Mijn collega’s uit de bakkersklas vielen allemaal om rond hun 62e. Dat wilde ik voorkomen. Zodoende zijn wij gestopt en hebben we nu een fijn leven samen. We fietsen elke dag en hebben in de vijf jaar al 20 duizend kilometer afgelegd.”

Twan ging in zijn bakkerstijd ’s avonds vroeg naar bed en stond om 1 uur op om klokslag 8 uur het brood op de winkelplanken te hebben. ”En dat ritme zit nog steeds in mijn lijf” zegt hij. “Dan sta ik om 4 uur toch maar op en ga ik vijf of zes gerechten maken die ik vaak aan mijn dochters geef of anders invries.” Els heeft als hobby het leggen van puzzels van 1000 stukjes, daar stopt ze veel tijd in. Twan: “We wonen nu in de bungalow die mijn ouders gebouwd hebben. In ons oude huis had ik een kamer waar 80 m2 modeltrein lag. Ik heb nu minder ruimte wat de lol een stuk minder maakt, maar we hebben nu wel meer tijd om blij met mijn trots, mijn dochters en kleinkinderen, door te brengen.” 

Beide vinden het fijn dat de winkel, ook nu na de verbouwing, goed loopt.