Visie en balanceren

Woonzorgvisie, natuurvisie, toeristische visie, etc. Na twee jaar harmoniseren van bestaand beleid richten we ons als gemeenteraad nu steeds meer op nieuw beleid. Waar willen we heen als gemeente Land van Cuijk, wat voor een gemeente willen we zijn voor onze inwoners, wat is ons “kompas”? 

Hoe zorgen we er bijvoorbeeld voor dat zorg in de toekomst toegankelijk en betaalbaar blijft? Welke rol speelt de gemeente hierin, wat doet onze landelijke overheid én wat kan eenieder zelf doen. Wat kan ík als raadslid voor een lokale partij hierin betekenen? Antwoorden op deze vragen zorgen voor nieuwe, interessante dillema’s waar het vinden van de juiste balans tussen het collectief belang en individuele vrijheid een uitdaging is. 

Denk aan het voorkomen van een beroep op zorg door gezonder te leven. Maatregelen zoals het duurder maken van ongezonde voeding roepen veel discussie op in onze maatschappij en worden al snel gezien als “betutteling”. Dit is ook iets waar ik als raadslid wel wat van kán vinden, maar niet kan regelen in één gemeente. Waar een gemeenteraad wél iets over te zeggen heeft is bijvoorbeeld het niet toestaan van een nieuw fastfood restaurant. 

Ook kunnen we besluiten om meer geld uit te geven aan een gezondere inrichting van onze leefomgeving; om een beroep op zorg te voorkomen. Denk aan meer bomen en groen, of een omgeving die meer uitdaagt om te bewegen. Met opname van de “3-30-300 regel” in onze natuurvisie zetten we daarin volgens mij al de juiste stap. 

Hiermee bereiken we dat er twee bomen zichtbaar zijn vanuit elk huis, goed voor onze mentale gezondheid. Dat er 30% bladerdek is in elke buurt, beter voor het microklimaat, en 300 meter afstand tot een park of groene ruimte. Soms zal deze regel echter botsen met de wens om zo veel mogelijk woningen te realiseren. Dus wat krijgt dan voorrang? Hier zullen we met elkaar uit moeten komen, een pasklaar antwoord is er niet.

Al met al is het vinden van de juiste balans één van de belangrijkste opgaven voor mij als raadslid. Met de toenemende individualisering in onze maatschappij, het uitvergroten van verschillen, desinformatie via sociale media is dit niet altijd makkelijk maar dat hoeft ook niet. Raadslid zijn is tenslotte een keuze. Een keuze om mee te denken over de toekomstvisies die ons de weg wijzen ook als het moeilijk is.

Helma Pluk (Team Lokaal)